Films

Section title

A Chat

Gu Qing, a tailor in her 30s, lives a mundane life until her niece, Sun Yue, comes from afar and starts to learn tailoring from her. But Sun Yue also has other motives—she’s there to see the boy with whom she lived a three-month love story before he had to leave to work on a film shoot… First-time director Wang Xide, shooting in gorgeous black and white, gives us three generations of women coping with loss and trying to reconcile with themselves and each other. In doing so, Wang has fashioned the kind of slow cinema that really works: this a film where very little ostensibly goes on, but all of life is revealed. The confidence the director shows in building this world and allowing the editing rhythms to take control of the audience makes for an absolutely lovely work. To top it all off, the soundtrack is fantastic, and there are moments of slyly understated humour. A quiet gift, the film won the Best Film prize at the Chongqing Youth Film Festival.   Gu Qing, een kleermaakster van in de 30, leidt een doodgewoon leven totdat haar nichtje, Sun Yue, van ver komt om van haar het kleermakersvak te leren. Maar Sun Yue heeft ook andere motieven – zoals de jongen terugzien met wie ze drie maanden een romance beleefde tot hij moest vertrekken om aan een filmopname te werken ... Wang Xide die filmt in prachtig zwart-wit, toont ons in zijn regiedebuut drie generaties vrouwen die met verlies omgaan en zich proberen te verzoenen met zichzelf en met elkaar. Daarmee heeft Wang het soort slow cinema gemaakt dat echt werkt: een film waarin ogenschijnlijk heel weinig gebeurt, maar waarin het hele leven onthuld wordt. Het vertrouwen dat de regisseur toont bij de opbouw van deze wereld en de manier waarop hij het montageritme gebruikt om het publiek naar zijn hand te zetten, zorgt voor een ronduit magnifiek werk. Als klap op de vuurpijl is de soundtrack fantastisch en zijn er momenten van subtiele, ingetogen humor. De film is een stil geschenk en won de prijs voor Beste Film op het Chongqing Youth Film Festival.

More info >
Section title

Dos Estaciones

A fascinating and beautifully acted look behind the scenes at a struggling Mexican tequila factory, Juan Pablo González’s debut captured the Special Jury Prize for acting at the Sundance festival’s World Dramatic competition for Teresa Sánchez’s performance. She plays Maria, the respected owner of the Dos Estaciones tequila factory, which has been in her family for generations and provided employment for numerous locals. But now, economics and a form of blight have left the factory in dire trouble… ‘It’s rare when a debut feature strikes the perfect balance of ingredients, and especially rare when it does so in a distinctive and memorable way. Writer-director Juan Pablo González achieves precisely this in Dos Estaciones… a vivid portrait of a place and its people, an unsentimental ode to the art and craft of tequila-making, a damning depiction of the results of globalizing economic policies, and an exquisite character study.’—Sheri Linden, The Hollywood Reporter   Het debuut van Juan Pablo González is een fascinerende en prachtig geacteerde blik achter de schermen van een Mexicaanse tequilafabriek in moeilijkheden. De rol van van Teresa Sánchez won de Speciale Juryprijs in de World Dramatic Competition van het Sundance-festival. Zij speelt Maria, de gerespecteerde eigenaresse van de Dos Estaciones tequilafabriek, dat al generaties lang in handen van haar familie is en werk verschaft aan talloze plaatselijke bewoners. Maar nu hebben de recessie en een plantenplaag de fabriek in grote problemen gebracht ... “Het is zeldzaam dat een filmdebuut de perfecte balans vindt tussen alle componenten. Al helemaal als dat gebeurt op een karakteristieke en gedenkwaardige manier. Dit is precies wat schrijver-regisseur Juan Pablo González bereikt in Dos Estaciones: een levendig portret van een plaats en zijn mensen, een onsentimentele ode aan de kunst en het ambacht van het tequila maken, een vernietigende weergave van de gevolgen van een geglobaliseerde economie en een voortreffelijke karakterstudie.” Sheri Linden, The Hollywood Reporter

More info >
Section title

The Family

Bright, alive, humane, humorous—and deeply moving: these are a few words and phrases that leap to mind while viewing Fabien Gorgeart’s beautifully made family drama. Anna (Melanie Thierry at her best) lives with her husband (Lyes Salem), her two young sons, and six-year-old Simon (Gabriel Pavie, amazing), a child placed with them by Childhood Social Services at the age of 18 months. One day, Simon's biological father declares that he intends to regain custody of his son. So begins a rollercoaster ordeal for Anna, Simon, and and the family… What stands out here is that there are no villains in the film—just real people trying to do their best to live and love. And Gorgeart’s visual flair is in perfect synch with the themes and emotions on display. A real gem of a film. ‘Fabien Gorgeart delivers a remarkable, lively, moving, sensitive and highly accurate melodrama on filial feelings and our complex views over what makes a child happy.’—Fabien Lemercier, Cineuropa   Fris, levendig, menselijk, humoristisch en diep ontroerend: het zijn enkele woorden en omschrijvingen die bij het zien van Fabien Gorgearts prachtig gemaakte familiedrama in je opkomen. Anna (Melanie Thierry op haar best) woont samen met haar man (Lyes Salem), haar twee zoontjes en de zesjarige Simon (Gabriel Pavie, geweldig), een kind dat op de leeftijd van achttien maanden bij hen geplaatst is door de kinderbescherming. Op een dag verklaart Simons biologische vader dat hij de voogdij over zijn zoon wil terugkrijgen. Zo begint een rollercoaster voor Anna, Simon en het gezin ... Wat opvalt is dat er geen schurken in de film zitten – alleen echte mensen die hun best doen om te leven en lief te hebben. En de visuele flair van Gorgeart is in perfecte harmonie met de getoonde thema's en emoties. Een juweeltje van een film. “Fabien Gorgeart levert een opmerkelijk, levendig, ontroerend, gevoelig en zeer accuraat melodrama af over kinderlijke gevoelens en onze complexe opvattingen over wat een kind gelukkig maakt.” Fabien Lemercier, Cineuropa

More info >
Section title

Fogaréu

Drama and fantasy (and an LGBTQ+ subtext) intersect in Flávia Neves’ debut feature, set in a Brazil little-seen on the big screen: the central-western part of the country, specifically the town of Goias, where remnants of the colonial era and its horrible abuses clash with the uber-modernity of agribusiness. Following the death of her adoptive mother, Fernanda (a striking Bárbara Colen, from Bacurau) returns to her hometown after a long absence seeking answers about her unknown biological parents. Welcomed at her rich uncle’s house, she soon chafes at her family’s privileged existence—and begins to uncover the horrible details about why so many servants in the community suffer from intellectual disabilities… ‘The inherited historical guilt of a country. The inhumane treatment of one’s fellow humans. The search for an identity that colonial imperialism once stole. Neves dives deep into the still-burning hotspots of Brazilian history.’—Suzanne Gottlieb, Cineuropa   Drama en fantasie (en een subtiele LGBTQ+ subtekst) kruisen elkaar in Flávia Neves' filmdebuut, dat zich afspeelt in een Brazilië dat weinig te zien is op het witte doek: het centraal-westelijke deel van het land. In het bijzonder de stad Goias, waar overblijfselen van het koloniale tijdperk en de gruwelijke misstanden botsen met de hypermoderniteit van de agro-industrie. Na de dood van haar adoptiemoeder keert Fernanda (een opvallende Bárbara Colen, uit Bacurau) na een lange afwezigheid terug naar haar geboortedorp op zoek naar antwoorden over haar onbekende biologische ouders. Ze wordt verwelkomd in het huis van haar rijke oom, maar krijgt al snel een hekel aan het bevoorrechte bestaan van haar familie – en begint de gruwelijke details te ontdekken over waarom zoveel bedienden in de gemeenschap lijden aan een verstandelijke handicap ... “De geërfde historische schuld van een land. De onmenselijke behandeling van je medemens. De zoektocht naar een identiteit die het koloniale imperialisme ooit gestolen heeft. Neves duikt diep in de nog steeds brandende puinhopen van de Braziliaanse geschiedenis.” Suzanne Gottlieb, Cineuropa

More info >
Section title

The Forger

Based on Cioma Schönhaus’ 2004 memoir about how he, a blonde-haired Jew, hid in plain sight in Berlin during WWII while forging hundreds of documents to aid his fellow Jews, Maggie Peren’s beautifully mounted drama features a star-making performance from Louis Hofmann (Netflix’s Dark) in the lead role. As the 21-year-old Schönhaus, he is a confident and reckless genius whose talents help him survive by the skin of his teeth. A riveting tale, the film also features superb cinematography and production design. (The real Schönhaus escaped on a bicycle to Switzerland and lived there until his death in 2015.) “Peren’s loose adaptation is more interested in the cocky, bravado spirit of Schonhaus’ account than its finer narrative details. Instead, it sets out to do something not much seen in Holocaust survivor movies: to celebrate the exuberant life force of a resourceful chameleon who refuses to play the victim.”—Lee Marshall, Screen   Dit prachtig gemonteerde drama van Maggie Peren is gebaseerd op Cioma Schönhaus' memoires uit 2004 over hoe hij, een blonde jood, zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in alle openheid verborg in Berlijn terwijl hij honderden documenten vervalste om zijn medejoden te helpen. Louis Hofman (Netflixs Dark) levert een geweldige prestatie in de hoofdrol. Als de 21-jarige Schönhaus is hij een zelfverzekerd en roekeloos genie wiens talenten hem helpen te overleven. De film is een meeslepend verhaal, met een schitterende cinematografie en uitstekend production design. (De echte Schönhaus ontsnapte op een fiets naar Zwitserland en woonde daar tot zijn dood in 2015). “Perens losse bewerking is meer geïnteresseerd in de eigenwijze, dappere geest van Schonhaus' verhaal dan in de fijnere narratieve details. In plaats daarvan wil hij iets doen wat niet vaak voorkomt in films over overlevenden van de holocaust: de uitbundige levenskracht vieren van een vindingrijke kameleon die weigert een rol als slachtoffer aan te nemen.” Lee Marshall, Screen

More info >
Section title

The In-Laws

Via a bravura 16-minute single-take opening tracking shot, we are introduced to Andrzej (The Queen’s Gambit’s Marcin Dorocinski: think Daniel Day-Lewis at his most suave) and wife Malgorzata (Maja Ostaszewska), a rich couple having a very bad day: their son has just deserted his fiancée at the altar. As the wedding band tunes up in a swanky hotel ballroom, Andrzej decides to go ahead with the reception. After all, everything is paid for and a lot of wedding guests have come from afar, so why not? But then Wanda (Izabela Kuna, sporting both the hairstyle and steely-eyed determination of Margaret Thatcher) and Tadeusz (Adam Woronowicz)—the working-class parents of the bride-not-to-be—show up, determined to extract their pound of flesh… In Jakub Michalczuk’s fast-paced, darkly funny directorial debut, the vodka flows, revelations occur, and chaos ensues as Michalczuk’s constantly roving camera reveals—and justly skewers—the hypocrisies and greedy desires of rich and poor alike.   Een gedurfd zestien minuten durend openingsshot, dat in één keer opgenomen werd, introduceert Andrzej (Marcin Dorocinski in The Queen's Gambit: denk aan Daniel Day-Lewis op zijn vriendelijkst) en vrouw Malgorzata (Maja Ostaszewska). Een rijk stel dat een zeer slechte dag heeft: hun zoon heeft zojuist zijn verloofde voor het altaar achtergelaten. Terwijl de bruiloftsband in een chique balzaal van het hotel begint te spelen, besluit Andrzej door te gaan met de receptie. Alles is tenslotte betaald en veel bruiloftsgasten zijn van ver gekomen, dus waarom niet? Maar dan verschijnen Wanda (Izabela Kuna, met het kapsel en de vastberadenheid van Margaret Thatcher) en Tadeusz (Adam Woronowicz) – de volkse ouders van de afgewezen bruid – die vastbesloten zijn hun deel van de buit binnen te halen ... In Jakub Michalczuks snelle, duister grappige regiedebuut vloeit de wodka rijkelijk, vinden diverse onthullingen plaats en ontspint zich totale chaos. Dit terwijl Michalczuks constant rondzwervende camera de hypocrisie en hebzuchtige verlangens van arm en rijk onthult en terecht op de hak neemt.

More info >
Section title

Klondike

Winner of the Best Director prize in the World Dramatic competition at Sundance, where it premiered just over a month before the Russian invasion of Ukraine, Maryna Er Gorbach’s searing Donbass-set drama revolves around the pregnant Irka (Oxana Cherkashyna), her taciturn husband Tolik (Sergey Shadrin) and the downing of the Malaysian Airlines flight on July 17, 2014, a large chunk of which lands on the couple’s farm. Caught between pro-Russian Ukrainian rebels and Ukrainian patriots—in the opening scene, a wall of their house is blown to smithereens by a ‘stray’ mortar shell—the couple are torn between fleeing or holding their ground. Irka is determined to stay… ‘Gorbach's uncompromising, formally remarkable Sundance prizewinner… [is] a vision of the ongoing war in Donbass that brooks no compromise in depicting the severe impact of the conflict on the region’s civilians—in particular, the innocent women to whom the film is dedicated... Potent… Shattering.’—Guy Lodge, Variety   Winnaar van de prijs voor Beste Regisseur in de World Dramatic-competitie op Sundance, waar de film in première ging iets meer dan een maand voor de Russische invasie in Oekraïne. Maryna Er Gorbachs scherpe drama, dat zich afspeelt in de Donbas, draait om de zwangere Irka (Oxana Cherkashyna), haar zwijgzame echtgenoot Tolik (Sergey Shadrin) en de op 17 juli 2014 neergehaalde Malaysian Airlines-vlucht, waarvan een groot stuk terechtkomt op de boerderij van het echtpaar. Het echtpaar zit klem tussen pro-Russische Oekraïense rebellen en Oekraïense patriotten – in de openingsscène wordt een muur van hun huis aan diggelen geblazen door een 'verdwaalde' mortiergranaat – en wordt verscheurd tussen vluchten of voet bij stuk houden. Irka is vastbesloten te blijven ... “Gorbachs compromisloze, formeel opmerkelijke prijswinnaar op Sundance ... [is] een visie op de slepende oorlog in de Donbas die geen compromissen duldt in het weergeven van de ernstige impact van het conflict op de burgers van de regio – in het bijzonder de onschuldige vrouwen aan wie de film opgedragen is ... Krachtig ... Schokkend.” Guy Lodge, Variety

More info >
Section title

Libertad

Libertad (Nicolle Garcia), the rebellious 15-year-old daughter of Colombian housekeeper Rosana (Carol Hurtado), has, against her will, been brought over from her home in Colombia to stay with her mother and the family she cares for in a gorgeous Spanish seaside villa. Three generations of rich Spanish women—ageing grandmother Angela (Vicky Peña), her daughter Teresa (Nora Navas), and granddaughter Nora (María Morera), also 15 and very sheltered—rule the roost here, and it’s Nora’s tentative friendship with Libertad that forms the core of this very beautiful and very well-directed feature debut from Clara Roquet. ‘Roquet’s filmmaking is light of touch and instinctively perceptive, honing in on the tiny details which are magnified through the lens of adolescence. There’s a kinship with the work of Céline Sciamma, in the way that the film effortlessly navigates the mess of teen female dynamics; and with Lucrecia Martel, in the way that class seeps into every interaction.’—Wendy Ide, Screen   Libertad (Nicolle Garcia), de opstandige 15-jarige dochter van de Colombiaanse huishoudster Rosana (Carol Hurtado), is tegen haar zin weggehaald uit haar huis in Colombia om bij haar moeder en de familie die zij verzorgt in een prachtige Spaanse villa aan zee te verblijven. Drie generaties rijke Spaanse vrouwen – de oude grootmoeder Angela (Vicky Peña), haar dochter Teresa (Nora Navas), en kleindochter Nora (María Morera), 15 en heel beschermd opgevoed – delen hier de lakens uit. Nora's voorzichtige vriendschap met Libertad vormt de kern van dit zeer mooie en zeer goed geregisseerde filmdebuut van Clara Roquet. "Roquets manier van filmen is lichtvoetig van stijl en instinctief opmerkzaam. Ze concentreert zich op de kleine details die uitvergroot worden door een jeugdig vergrootglas. Er is verwantschap met het werk van Céline Sciamma, in de manier waarop de film moeiteloos navigeert door de warboel van vrouwelijke tienerdynamiek; en met Lucrecia Martel, door de manier waarop klasse doorsijpelt in elke interactie.” Wendy Ide, Screen

More info >
Section title

Miracle

A searing psychological thriller, writer-director Bogdan George Apetri’s masterfully controlled and photographed (by Romanian New Wave stalwart Oleg Mutu) film weaves together social critique, moral ambiguity, and gripping investigative crime drama into one terrific package. Ioana Bugarin is perfect as Cristina, a young novice who departs her nunnery on a mysterious mission to a hospital. She does not make it back. Enter detective Marius Preda (the equally good Emanuel Pârvu), the cop tasked with getting to the bottom of what happened to her. Fasten your seatbelts because things get very tense, very fast… ‘A crime drama of absorbing authenticity… Miracle is staged with an inexorable skill that tugs you along like a Patricia Highsmith novel. It’s a tale of mystery, of scalded innocence, and of the staggering evil that ordinary men can do… As it closes in on its heart of darkness, [the film] creates a slow-burn suspense that won’t quit.’—Owen Gleiberman, Variety   Deze meesterlijk geregisseerde film van schrijver-regisseur Bogdan George Apetri (met camerawerk van het Roemeense wonderkind van de New Wave Oleg Mutu) is een verzengende psychologische thriller waarin maatschappijkritiek, morele ambiguïteit en aangrijpend misdaaddrama samenkomen in één geweldig geheel. Ioana Bugarin is perfect als Cristina, een jonge novice die haar nonnenklooster verlaat op een mysterieuze missie naar een ziekenhuis. Ze komt niet meer terug. Rechercheur Marius Preda (de al even goed acterende Emanuel Pârvu) krijgt de opdracht uit te zoeken wat er met haar gebeurd is. Maak je gordels vast, want het wordt erg spannend, erg snel ... “Een misdaaddrama van fascinerende authenticiteit ... Miracle wordt geënsceneerd met een onverbiddelijke vaardigheid die je meesleept als een roman van Patricia Highsmith. Het is een verhaal van mysterie, van verloren onschuld, en van het duizelingwekkende kwaad dat gewone mannen kunnen aanrichten ... Naarmate de film de kern van de duisternis nadert, creëert [de film] een ijzingwekkende spanning die niet stopt.” - Owen Gleiberman, Variety

More info >
Section title

Missing

Following the death of his wife, Santoshi (Jiro Sato) has sunk into depression and debt, much to the consternation of his daughter, high school student Kaede (Aoi Ito). To ease their hardship, Santoshi hatches a plan to track down a serial killer (Hiroya Shimizu), catch him, and collect the large reward. But, in short order, Santoshi disappears. Kaede, fearing the worst, sets out to find him… The barebones of a plot summary given above, while accurate, gives no hint of what you are in for with Shinzo Katayama’s mind-blowing sophomore outing as a director. Knowing that Shinzo was a former assistant to Bong Joon-ho (Parasite) might give you an idea as to the plot reversals, extremely inventive mise en scene, and the sheer audacity of the story Shinzo tells. Prepare yourself for one helluva ride wherein the gasps come fast and furious because Missing is, without a doubt, the most stylish and imaginative thriller of the year. And what an ending!   Na de dood van zijn vrouw zinkt Santoshi (Jiro Sato) weg in een depressie en schulden, tot grote consternatie van zijn dochter, de middelbare scholiere Kaede (Aoi Ito). Om hun problemen te verzachten, smeedt Santoshi een plan om een seriemoordenaar (Hiroya Shimizu) op te sporen, hem te vangen en de grote beloning op te strijken. Maar Santoshi verdwijnt al snel. Kaede vreest het ergste en gaat naar hem op zoek ... De summiere samenvatting van het plot hierboven is weliswaar accuraat, maar geeft nog niks prijs over van wat je te wachten staat in Shinzo Katayama's verbluffende tweede film als regisseur. Wetende dat Shinzo een voormalig assistent was van Bong Joon-ho (Parasite) geeft je misschien een idee van de plotwendingen, de uiterst inventieve enscenering en de pure durf van het verhaal dat Shinzo vertelt. Bereid je voor op een helse rit waarin je gaat snakken naar adem, want Missing is zonder twijfel de meest stijlvolle en vindingrijke thriller van het jaar. En wat een einde!

More info >
Section title

The Odd-Job Men

For their work here, Mohamed Mellali and Valero Escolar shared the Best Actor prize at Locarno last year, and the film itself snagged the Europa Cinemas Label Award—both well-deserved plaudits for 013 CIFF alumna Neus Ballús’ (her Staff Only opened the 2020 edition of the festival) subtle, funny, and beautifully observed study of Moroccan immigrant Mohamed (Mellali) trying to make it in Barcelona as a member of a handyman crew. But he’s up against the prejudice of fellow “odd-job” man Valero (Escolar)… All three of the main players are handymen, not actors, who workshopped the improvised script with Ballús over three years! A truly unique work. ‘Charming… yet sharp… Ballús’ deceptively modest, gently ingenious… warm-hearted movie is too wise to suggest anything as glib as that these two handymen are going to end up fixing one another, but it does at least proffer the hope that they can sort out a temporary patch.’—Jessica Kiang, Variety   Voor hun werk deelden Mohamed Mellali en Valero Escolar vorig jaar de prijs voor beste acteur in Locarno, en de film zelf kreeg de Europa Cinemas Label Award. Beide zijn welverdiende lofbetuigingen voor 013 CIFF alumna Neus Ballús, wiens Staff Only de 2020-editie van het festival opende. De film vertelt het subtiele, grappige en raak geobserveerde verhaal van de Marokkaanse immigrant Mohamed (Mellali) die het probeert te maken in Barcelona als lid van een klusjesploeg. Maar hij stuit op de vooroordelen van collega-klusser Valero (Escolar) ... Alle drie de hoofdrolspelers zijn amateurklussers die drie jaar lang met Ballús aan het geïmproviseerde script gewerkt hebben! Een heel uniek werk. “Charmant ... maar toch scherp ... Ballús' bedrieglijk bescheiden, subtiel ingenieuze ... warme film is te doordacht om te suggereren dat deze twee klusjesmannen elkaar uiteindelijk gaan repareren, maar biedt in ieder geval de hoop dat ze een tijdelijke oplossing kunnen vinden.” Jessica Kiang, Variety

More info >
Section title

Thunder

The French-speaking Swiss Alps, summer 1900: Elisabeth (Lilith Grasmug), 17, is forced to leave her convent because her sister, Innocente, has died and the family farm needs another hand. So far, so classical. But what starts out as a gorgeously photographed tale of a deeply religious community eking out a subsistence living soon morphs into a fever dream of sexual hysteria when Elisabeth, emboldened by her sister’s explicit journal, seeks spiritual enlightenment through sexual exultation... Writer-director Carmen Jaquier tackles some big issues here—religious repression vs. female liberation via sexuality; the relationship between religious ecstasy and orgasmic pleasures—but the foundational point of her story is the embrace of the vividness of being alive: the bracingly fresh air, crystalline running water, effusive vegetation, and above all, the penetrating light of the immense mountain setting. Replete with indelible images, Thunder marks a bold debut from a talent to watch.   De Franstalige Zwitserse Alpen, zomer 1900: Elisabeth (Lilith Grasmug), 17, wordt gedwongen haar klooster te verlaten omdat haar zus, Innocente, overleden is en ze moet helpen op de familieboerderij. Tot daar een klassiek verhaal. Maar wat begint als een prachtig geschoten verhaal over een diep religieuze gemeenschap die een bestaan probeert op te bouwen, verandert al snel in een koortsdroom van seksuele hysterie wanneer Elisabeth, aangemoedigd door het expliciete dagboek van haar zus, spirituele verlichting zoekt door seksuele uitbundigheid. Schrijver-regisseur Carmen Jaquier snijdt hier enkele grote thema's aan: religieuze onderdrukking versus vrouwelijke bevrijding via seksualiteit, de relatie tussen religieuze extase en orgastisch genot ... De kern van haar verhaal is echter de omarming van de vitaliteit van het leven: de frisse lucht, het kristalheldere stromende water, de uitbundige vegetatie en vooral het doordringende licht van de immense bergomgeving. Thunder zit vol met onuitwisbare beelden en is een gedurfd debuut van een talent om in de gaten te houden.

More info >
Section title

Until Tomorrow

Young single mother Fereshteh (Sadaf Asgari), a self-possessed graphic designer, learns that her parents will be arriving in Tehran that very night. The problem? They know nothing about her born-out-of-wedlock two-month-old. Fereshteh, in league with best friend Atefeh (Ghazal Shojaei), sets out to find someone to care for her infant ‘until tomorrow’—a quest that becomes increasingly desperate as the hours tick away… Director Ali Asgari shows how Iranian millennials are trying to break away from patriarchal norms, and he does so with a real-life tension that makes us feel the urgency and implications of Fereshteh’s situation. ‘Asgari builds a tense and resonant drama from this most simple of premises, one that hinges on a moving performance by the director’s niece, Sadaf Asgari… [The film] has a lot to say about the way younger generations in Iran right now are picking away, thread by thread, at the country’s suffocating web of legal and social censure.’—Lee Marshall, Screen   De jonge alleenstaande moeder Fereshteh (Sadaf Asgari), een zelfbewuste grafisch ontwerpster, verneemt dat haar ouders diezelfde avond in Teheran aankomen. Het probleem? Ze weten niets over haar buitenechtelijke baby van twee maanden. Fereshteh gaat samen met haar beste vriendin Atefeh (Ghazal Shojaei) op zoek naar iemand die 'tot morgen' voor haar kind kan zorgen – een zoektocht die steeds wanhopiger wordt naarmate de uren verstrijken ... Regisseur Ali Asgari laat zien hoe Iraanse millennials proberen te breken met de patriarchale normen, en hij doet dat met een levensechte spanning waardoor we de urgentie en implicaties van Fereshtehs situatie voelen. “Asgari bouwt een gespannen en beklijvend drama op vanuit dit uiterst eenvoudige uitgangspunt, dat steunt op een ontroerende vertolking van het nichtje van de regisseur, Sadaf Asgari ... [De film] zegt veel over de manier waarop jongere generaties in Iran op dit moment draadje voor draadje het verstikkende web van wettelijke en sociale censuur van het land lospeuteren.” Lee Marshall, Screen

More info >
Section title

Vera Dreams of the Sea

Vera (a perfect Teuta Ajdini) is a middle-aged sign-language interpreter, who leads a well-structured life: a wife to a renowned judge, a supportive mother, and a caring grandmother. Her serenity is disrupted by her husband's unexpected suicide, followed by an unwelcome, menacing parade of relatives who claim to have ownership over their village family house. When the tendrils of an underworld scheme begin to surface, Vera’s world faces imminent collapse… Steeped in an ominous atmosphere, director Kaltrina Krasniqi’s ‘compelling, thriller-ish tale… [is an] astute, affecting and superbly acted feature debut… As frankly and fearlessly embodied by a terrific Ajdini, Vera is onscreen almost every moment, which is already a coup given that few are the films that take a woman of this particular lifestage and social class as their heroine… This nuanced, nervy story [is] as much a character portrait as it is a social critique.’—Jessica Kiang, Variety   Vera (een perfecte Teuta Ajdini) is een gebarentaaltolk van middelbare leeftijd, die een goed gestructureerd leven leidt: echtgenote van een gerenommeerde rechter, liefhebbende moeder en zorgzame grootmoeder. Haar gemoedsrust wordt verstoord door de onverwachte zelfmoord van haar man, gevolgd door een onwelkome, dreigende stoet van familieleden die beweren de eigendomsrechten te hebben op het familiehuis in het dorp. Wanneer de tentakels van ondergronds intrige aan de oppervlakte komen, dreigt Vera's wereld in te storten... Dit meeslepende, thrillerachtige verhaal van regisseur Kaltrina Krasniqi is "doordrenkt van een onheilspellende sfeer... [het is een] scherpzinnig, ontroerend en uitstekend geacteerd speelfilmdebuut ... Vera, eerlijk en onbevreesd vertolkt door een geweldige Ajdini, is bijna elk moment in beeld, wat al een prestatie is aangezien er maar weinig films zijn die een vrouw uit deze specifieke levensfase en sociale klasse als heldin nemen ... Dit genuanceerde, zenuwslopende verhaal [is] evenzeer een karakterportret als een maatschappijkritische film.” Jessica Kiang, Variety

More info >
Section title

Word

Winner of the Best Director and Best Actor prizes at the prestigious Karlovy Vary International Film Festival earlier this year, Beata Parkanová’s vivid period piece, set in 1968, focuses on Václav Vojíř (Martin Finger, mesmerizing), a respected small-town notary, and his family. Known for his integrity, Václav is being subtly pressured by the Communist authorities to join the party, or, at the very least, sign a paper of support. But he and his long-suffering but equally principled wife, Vĕra (Gabriela Mikulková, also very good), refuse to bow down. Then the Russians invade, Václav sinks into a profound depression, and Vĕra must cope… Using Václav and Vĕra’s relationship as a microcosm for society, Parkanová, together with her excellent cinematographer Tomáš Juríček and fabulous production designer Jan Vlček, creates an intimate family drama about the power of an ethical worldview to get one through the darkest of times.   Beata Parkanová won eerder dit jaar de prijs voor Beste Regisseur en Beste Acteur op het prestigieuze Karlovy Vary International Film Festival. Dit levendige stuk uit 1968 draait rond Václav Vojíř (Martin Finger, fascinerend), een gerespecteerde notaris uit een kleine stad, en zijn familie. Václav staat bekend om zijn integriteit en wordt door de communistische autoriteiten op subtiele wijze onder druk gezet om lid te worden van de partij, of op zijn minst een steunbetuiging te ondertekenen. Maar hij en zijn lijdzame maar even principiële vrouw Vĕra (Gabriela Mikulková, ook heel goed) weigeren te buigen. Dan vallen de Russen binnen, Václav zakt weg in een diepe depressie, en Vĕra moet zich zien te redden ... Door de relatie van Václav en Vĕra te gebruiken als een microkosmos voor de samenleving, creëert Parkanová, samen met haar uitstekende cameraman Tomáš Juríček en de fantastische production designer Jan Vlček, een intiem familiedrama over de kracht van een ethische levensvisie om je door de donkerste tijden heen te slaan.

More info >
Another section title

A Chat

Gu Qing, a tailor in her 30s, lives a mundane life until her niece, Sun Yue, comes from afar and starts to learn tailoring from her. But Sun Yue also has other motives—she’s there to see the boy with whom she lived a three-month love story before he had to leave to work on a film shoot… First-time director Wang Xide, shooting in gorgeous black and white, gives us three generations of women coping with loss and trying to reconcile with themselves and each other. In doing so, Wang has fashioned the kind of slow cinema that really works: this a film where very little ostensibly goes on, but all of life is revealed. The confidence the director shows in building this world and allowing the editing rhythms to take control of the audience makes for an absolutely lovely work. To top it all off, the soundtrack is fantastic, and there are moments of slyly understated humour. A quiet gift, the film won the Best Film prize at the Chongqing Youth Film Festival.   Gu Qing, een kleermaakster van in de 30, leidt een doodgewoon leven totdat haar nichtje, Sun Yue, van ver komt om van haar het kleermakersvak te leren. Maar Sun Yue heeft ook andere motieven – zoals de jongen terugzien met wie ze drie maanden een romance beleefde tot hij moest vertrekken om aan een filmopname te werken ... Wang Xide die filmt in prachtig zwart-wit, toont ons in zijn regiedebuut drie generaties vrouwen die met verlies omgaan en zich proberen te verzoenen met zichzelf en met elkaar. Daarmee heeft Wang het soort slow cinema gemaakt dat echt werkt: een film waarin ogenschijnlijk heel weinig gebeurt, maar waarin het hele leven onthuld wordt. Het vertrouwen dat de regisseur toont bij de opbouw van deze wereld en de manier waarop hij het montageritme gebruikt om het publiek naar zijn hand te zetten, zorgt voor een ronduit magnifiek werk. Als klap op de vuurpijl is de soundtrack fantastisch en zijn er momenten van subtiele, ingetogen humor. De film is een stil geschenk en won de prijs voor Beste Film op het Chongqing Youth Film Festival.

More info >
Another section title

The Family

Bright, alive, humane, humorous—and deeply moving: these are a few words and phrases that leap to mind while viewing Fabien Gorgeart’s beautifully made family drama. Anna (Melanie Thierry at her best) lives with her husband (Lyes Salem), her two young sons, and six-year-old Simon (Gabriel Pavie, amazing), a child placed with them by Childhood Social Services at the age of 18 months. One day, Simon's biological father declares that he intends to regain custody of his son. So begins a rollercoaster ordeal for Anna, Simon, and and the family… What stands out here is that there are no villains in the film—just real people trying to do their best to live and love. And Gorgeart’s visual flair is in perfect synch with the themes and emotions on display. A real gem of a film. ‘Fabien Gorgeart delivers a remarkable, lively, moving, sensitive and highly accurate melodrama on filial feelings and our complex views over what makes a child happy.’—Fabien Lemercier, Cineuropa   Fris, levendig, menselijk, humoristisch en diep ontroerend: het zijn enkele woorden en omschrijvingen die bij het zien van Fabien Gorgearts prachtig gemaakte familiedrama in je opkomen. Anna (Melanie Thierry op haar best) woont samen met haar man (Lyes Salem), haar twee zoontjes en de zesjarige Simon (Gabriel Pavie, geweldig), een kind dat op de leeftijd van achttien maanden bij hen geplaatst is door de kinderbescherming. Op een dag verklaart Simons biologische vader dat hij de voogdij over zijn zoon wil terugkrijgen. Zo begint een rollercoaster voor Anna, Simon en het gezin ... Wat opvalt is dat er geen schurken in de film zitten – alleen echte mensen die hun best doen om te leven en lief te hebben. En de visuele flair van Gorgeart is in perfecte harmonie met de getoonde thema's en emoties. Een juweeltje van een film. “Fabien Gorgeart levert een opmerkelijk, levendig, ontroerend, gevoelig en zeer accuraat melodrama af over kinderlijke gevoelens en onze complexe opvattingen over wat een kind gelukkig maakt.” Fabien Lemercier, Cineuropa

More info >
Another section title

Miracle

A searing psychological thriller, writer-director Bogdan George Apetri’s masterfully controlled and photographed (by Romanian New Wave stalwart Oleg Mutu) film weaves together social critique, moral ambiguity, and gripping investigative crime drama into one terrific package. Ioana Bugarin is perfect as Cristina, a young novice who departs her nunnery on a mysterious mission to a hospital. She does not make it back. Enter detective Marius Preda (the equally good Emanuel Pârvu), the cop tasked with getting to the bottom of what happened to her. Fasten your seatbelts because things get very tense, very fast… ‘A crime drama of absorbing authenticity… Miracle is staged with an inexorable skill that tugs you along like a Patricia Highsmith novel. It’s a tale of mystery, of scalded innocence, and of the staggering evil that ordinary men can do… As it closes in on its heart of darkness, [the film] creates a slow-burn suspense that won’t quit.’—Owen Gleiberman, Variety   Deze meesterlijk geregisseerde film van schrijver-regisseur Bogdan George Apetri (met camerawerk van het Roemeense wonderkind van de New Wave Oleg Mutu) is een verzengende psychologische thriller waarin maatschappijkritiek, morele ambiguïteit en aangrijpend misdaaddrama samenkomen in één geweldig geheel. Ioana Bugarin is perfect als Cristina, een jonge novice die haar nonnenklooster verlaat op een mysterieuze missie naar een ziekenhuis. Ze komt niet meer terug. Rechercheur Marius Preda (de al even goed acterende Emanuel Pârvu) krijgt de opdracht uit te zoeken wat er met haar gebeurd is. Maak je gordels vast, want het wordt erg spannend, erg snel ... “Een misdaaddrama van fascinerende authenticiteit ... Miracle wordt geënsceneerd met een onverbiddelijke vaardigheid die je meesleept als een roman van Patricia Highsmith. Het is een verhaal van mysterie, van verloren onschuld, en van het duizelingwekkende kwaad dat gewone mannen kunnen aanrichten ... Naarmate de film de kern van de duisternis nadert, creëert [de film] een ijzingwekkende spanning die niet stopt.” - Owen Gleiberman, Variety

More info >