Drama and fantasy (and an LGBTQ+ subtext) intersect in Flávia Neves’ debut feature, set in a Brazil little-seen on the big screen: the central-western part of the country, specifically the town of Goias, where remnants of the colonial era and its horrible abuses clash with the uber-modernity of agribusiness. Following the death of her adoptive mother, Fernanda (a striking Bárbara Colen, from Bacurau) returns to her hometown after a long absence seeking answers about her unknown biological parents. Welcomed at her rich uncle’s house, she soon chafes at her family’s privileged existence—and begins to uncover the horrible details about why so many servants in the community suffer from intellectual disabilities…
‘The inherited historical guilt of a country. The inhumane treatment of one’s fellow humans. The search for an identity that colonial imperialism once stole. Neves dives deep into the still-burning hotspots of Brazilian history.’—Suzanne Gottlieb, Cineuropa
Drama en fantasie (en een subtiele LGBTQ+ subtekst) kruisen elkaar in Flávia Neves’ filmdebuut, dat zich afspeelt in een Brazilië dat weinig te zien is op het witte doek: het centraal-westelijke deel van het land. In het bijzonder de stad Goias, waar overblijfselen van het koloniale tijdperk en de gruwelijke misstanden botsen met de hypermoderniteit van de agro-industrie. Na de dood van haar adoptiemoeder keert Fernanda (een opvallende Bárbara Colen, uit Bacurau) na een lange afwezigheid terug naar haar geboortedorp op zoek naar antwoorden over haar onbekende biologische ouders. Ze wordt verwelkomd in het huis van haar rijke oom, maar krijgt al snel een hekel aan het bevoorrechte bestaan van haar familie – en begint de gruwelijke details te ontdekken over waarom zoveel bedienden in de gemeenschap lijden aan een verstandelijke handicap …
“De geërfde historische schuld van een land. De onmenselijke behandeling van je medemens. De zoektocht naar een identiteit die het koloniale imperialisme ooit gestolen heeft. Neves duikt diep in de nog steeds brandende puinhopen van de Braziliaanse geschiedenis.” Suzanne Gottlieb, Cineuropa