Davíd (Erik Major) is the teenaged first violinist at the György Ligety Music School, where he is in awe of his teacher, Frigyes (Gábor Máté), both for the latter’s musical talents and his way of coaxing the best from his young charges. David is deadly serious about his gift—he practices six hours per day—but he tries to make the new cellist, 14-year-old Nóri (Lulu Bognár), feel welcome into what is a very tight-knit group. Nóri eventually confesses a secret to David: she says their teacher, who is given to warm physical contact, touches her inappropriately. While searching for the truth, David’s life begins to spiral out of control…

‘Nagy shows great finesse as he tackles [this] highly topical subject… It’s a cruelly salutary and elegantly told tale, which also offers a highly accurate, sensorial portrait of the world of classical music lovers, intermingling tension and relaxation, and the majestic beauty of collective creation…’—Fabien Lemercier, Cineuropa

 

De tiener David (Erik Major) is eerste violist op de György Ligety Muziekschool en vol ontzag voor zijn leraar, Frigyes (Gábor Máté). Zowel vanwege zijn muzikale talent als de manier waarop hij het beste uit zijn leerlingen haalt. David is bloedserieus over zijn gave—hij studeert zes uur per dag—maar probeert ook de nieuwe celliste, de 14-jarige Nóri (Lulu Bognár), een welkom gevoel te geven in de zeer hechte groep. Dan biecht Nóri een geheim op aan David: ze zegt dat hun leraar, die voorstander is van warm fysiek contact, haar onzedelijk betast. Terwijl David op zoek gaat naar de waarheid, begint zijn leven te ontsporen…

‘Nagy laat veel finesse zien in zijn aanpak van dit actuele onderwerp… Het is een gruwelijk heilzaam en elegant verteld verhaal dat bovendien een nauwkeurig zintuiglijk beeld schetst van de wereld van liefhebbers van klassieke muziek, met afwisselend spanning, ontspanning en de majestueuze schoonheid van gezamenlijk creëren…’—Fabien Lemercier, Cineuropa

 

Winner of the Best Actor (for Ali Atay) and Best Screenplay in the International Narrative Competition at the 2019 Tribeca Film Festival, Cenk Ertürk’s drama focuses on the strained relationship between a father and son. Troubled middle-aged Ömer (Atay) tries to honour his ill father Ibrahim’s (Haluk Bilginer) wish to be buried beneath the tree he planted as a youth back in his home village. However, the local villagers are sure that the same tree was actually planted by Noah after the flood—and they are adamant that nothing will disturb what has become a lucrative tourist attraction…

‘A thoughtful and deeply felt debut from Cenk Ertürk, Noah Land probes ethical questions about the price of victory while weighing a human tendency to react in extremes. As Ömer and Ibrahim begin to open up to each other, it also becomes a story about good faith—both in terms of trusting another’s intentions and trusting one’s own.’—Frederic Boyer, Tribeca Film Festival

 

Winnaar van Best Actor (Ali Atay) en Best Screenplay van de International Narrative Competition op het Tribeca Film Festival 2019. Dit drama van Cenk Ertürk stelt de gespannen relatie tussen een vader en een zoon centraal. Ömer (Atay), een geplaagd man van middelbare leeftijd, wil voldoen aan de wens van zijn zieke vader Ibrahim (Haluk Bilginer) om te worden begraven onder de boom die hij vroeger in zijn geboortedorp heeft geplant. De dorpsbewoners zijn er echter van overtuigd dat de boom na de zondvloed door Noah is geplant en zijn vastbesloten om deze lucratieve toeristische attractie door niets te laten verstoren…

‘Een doordacht en aangrijpend debuut van Cenk Ertürk. Noah Land onderzoekt ethische vragen over de prijs van de overwinning en de menselijke neiging om in uitersten te reageren. Naarmate Ömer en Ibrahim zich meer openstellen naar elkaar wordt het ook een verhaal over vertrouwen—zowel in elkaars bedoelingen als in de eigen intenties.’—Frederic Boyer, Tribeca Film Festival

 

Where to start with this mind-blowing sci-fi/ghost story combo…? We’ve all heard of a ‘sliding doors moment’—where a seemingly inconsequential act drastically affects the future (see the films Run Lola Run, Blind Chance, or, for that matter, Sliding Doors, the movie that gave the name to the phenomenon)—but directors Zhang Chong and Zhang Bo take things a step further by having three parallel realities impinge on one another! Liu Lu is leading a dreary life working at a deer-breeding farm and fighting off the affections of her friend since childhood Ma Hai. She seems particularly self-conscious about the vivid scar on her face. One New Year’s Eve, Ma Hai confesses that he knows another Liu Lu and another Ma Hai in a parallel world—one in which Liu Lu #2 is unscarred. Then he offers to take her there, so she can see (herself) for herself…

As always when the space-time continuum is ruptured, things take some fiendishly inventive twists as Liu Lu confronts her past. If you liked Sicilian Ghost Story at last year’s 013 CIFF, this stylishly made psychological mindbender—winner of the Bronze Pyramid award for best first or second feature at the Cairo IFF—is definitely for you!

 

Waar moeten we beginnen bij deze verbluffende combi van sci-fi en spookverhaal? Iedereen kent wel het ‘sliding doors moment’, waarbij een schijnbaar onbelangrijke handeling enorme gevolgen heeft voor de toekomst (zie ook Run Lola Run, Blind Chance, en natuurlijk Sliding Doors). Regisseurs Zhang Chong en Zhang Bo gaan nog een stapje verder met drie parallelle werelden die van invloed zijn op elkaar! Liu Lu leidt een saai bestaan. Ze werkt bij een hertenfokkerij en doet haar best om de toenaderingen van haar jeugdvriend Ma Hai af te slaan. Ze lijkt vooral onzeker over het in het oog springende litteken op haar gezicht. Op oudejaarsavond biecht Ma Hai op dat hij nog een Liu Lu en Ma Hai kent in een parallelle wereld. Hij biedt aan haar mee te nemen, zodat ze het (zichzelf) met eigen ogen kan zien…

Als je vorig jaar op het 013 CIFF hebt genoten van Sicilian Ghost Story, dan is deze stijlvol gemaakte psychologische doordenker—bekroond met Best First or Second Feature op het Cairo IFF—zeker iets voor jou!

 

Winner of the FIPRESCI (International Critics) Prize and the Best Actor award at the Locarno International Film Festival last year, visual-artist-turned-filmmaker Maya Da-Rin’s debut fiction feature is both a quietly devastating indictment of Bolsonaro’s Brazil and a gentle, loving portrait of one indigenous Desana family torn between their livelihood in the port city of Manaus and their spiritual home in the rapidly disappearing rainforest. When port security guard Justino (non-pro Régis Myrupu) learns that his beloved daughter Vanessa (Rosa Peixoto) has been accepted to medical school in Brasilia, he develops an inexplicable fever. During the day, he fights to stay awake at work. During the night, a mysterious creature lurks in the nearby rainforest…

‘The Fever’s emotional beats never feel contrived. Instead, Da-Rin creates tension not as a simplistic pitting of the old against the new, so to speak, but as a constant generational negotiation and series of concessions motivated by familial love. The Fever is essential cinema, demanding empathy and understanding without pity or didacticism, and spotlighting indigenous people with the attention to cultural specifics that few films bother elaborating.’—Beatrice Loayza, Cinema Scope

 

Winnaar van de FIPRESCI (International Critics) Prize en Best Actor op het Locarno International Film Festival in 2019. Dit fictiedebuut van Maya Da-Rin is tegelijkertijd een stille, verwoestende aanklacht tegen het Brazilië van Bolsonaro en een liefdevol portret van een inheems Desano-gezin dat wordt verscheurd tussen hun levensonderhoud in de havenstad Manaus en hun spirituele thuis in het snel verdwijnende regenwoud. Wanneer havenbeveiliger Justino (de amateur Régis Myrupu) hoort dat zijn geliefde dochter Vanessa (Rosa Peixoto) is aangenomen op de medische faculteit in Brasilia krijgt hij op onverklaarbare wijze koorts. Overdag vecht hij op zijn werk tegen de slaap. ‘s Nachts ligt een mysterieus wezen vanuit het nabijgelegen regenwoud op de loer…

‘The Fever is essentiële cinema en vraagt om empathie en begrip zonder medelijden of de les te lezen. De film belicht de inheemse bevolking met oog voor culturele details waarvan weinig films de moeite nemen om ze uit te werken.’ —Beatrice Loayza, Cinema Scope

 

Reza Mirkarimi, director of three of Iran’s nominees for the Best International Feature Film Academy Award, returns with this artful, wonderfully acted road-movie drama that evokes memories of neo-realism—but without the attendant sentimentality. Fresh out of jail, Jalal (Hamed Behdad) reluctantly takes charge of his now-motherless two children and heads to Azerbaijan with them and his new Azeri girlfriend. Taking in stunning mountain vistas, it is a trip that will change everything for all involved… Along with the Best Screenplay prize it garnered at Tehran’s Fajr Film Festival, Mirkarimi’s brilliantly executed tale won the Best Film, Best Director, and Best Actor honours at the Shanghai International Film Festival, as well as numerous other festival prizes.

‘Subtly written and sensitively directed, [Mirkarimi’s] new film… is another psychological drama that nimbly teases out the meaning of fatherhood and the responsibility it entails… Castle of Dreams raises ambivalent emotions around the encounter between a man recently out of prison and on the skids and his small son, who displays a touching loyalty to a man who has fallen morally very low…’—Deborah Young, Hollywood Reporter

 

Reza Mirkarimi, regisseur van drie Iraanse nominaties voor de Academy Award for Best International Feature Film, is terug met deze artistieke, sterk geacteerde roadmovie die doet denken aan het neorealisme – maar zonder de bijbehorende sentimentaliteit. Jalal (Hamed Behdad) is net uit de gevangenis en neemt met tegenzin de zorg op zich voor zijn twee moederloos geworden kinderen. Hij zet samen met hen en zijn Azeri vriendin koers naar Azerbeidzjan. Deze reis, die wordt begeleid door adembenemende vergezichten, zal alles veranderen… Naast Best Screenplay op het Fajr Film Festival is dit schitterend uitgewerkte verhaal van Mirkarimi bekroond met Best Film, Best Director en Best Actor op het Shanghai International Film Festival en talloze andere festivalprijzen.

‘Subtiel geschreven en met gevoel geregisseerd. [Mirkarimi’s] nieuwe film… is opnieuw een psychologisch drama dat lichtvoetig de betekenis van het vaderschap en de bijbehorende verantwoordelijkheid belicht…’ —Deborah Young, Hollywood Reporter

 

Winner of the Prize of the Ecumenical Jury at the 2019 Berlin Film Festival, Rodd Rathjen’s powerful and hard-hitting drama has 14-year-old Cambodian lad Chakra (very impressive first-timer Sarm Heng) at its centre. Fed up with toiling for free for his father, he is seduced into going to sea by the promise of a decent job—only to find himself a slave on a Thai fishing trawler commanded by a brutal and murderous captain (Thanawut Kasro). Realising that, like his fellow slaves, he is doomed unless he somehow escapes, he begins to plan… It is estimated that up to 200,000 males, many of them mere boys, are currently enslaved in the Thai fishing industry, and Rathjen’s debut feature pulls no punches in sketching out the grim lives they face.

‘Gripping… impressive… That Rathjen was inspired by the accounts of real-life survivors gives the film its raw authenticity, forceful pacing, and moral clarity… Buoyancy is a taut and urgent message movie that tracks with pounding single-mindedness the horror of human trafficking in a journey that, like so many, starts out with the promise of advancement but ends up a regression…’—Jessica Kiang, Variety

 

In dit krachtige, aangrijpende drama van Rodd Rathjen, winnaar van de Ecumenical Jury Prize op het Berlin Film Festival 2019, staat de 14-jarige Cambodjaanse jongen Chakra centraal (een indrukwekkend debuut van Sarm Heng). Hij is het beu om onbetaald te zwoegen voor zijn vader en wordt overgehaald om naar zee te gaan met de belofte van een goede baan. Voor hij het weet, is hij slaaf op een Thaise vissersboot onder leiding van een wrede, moordlustige kapitein (Thanawut Kasro). Hij beseft dat hij, net als zijn medeslaven, ten dode is opgeschreven als hij niet ontsnapt en bedenkt een plan… Momenteel werken naar schatting zo’n 200.000 mannen, veelal jongens, als slaaf in de Thaise visserijsector. Dit speelfilmdebuut van Rathjen schetst een ongenadig beeld van hun troosteloze leven. Zijn boodschap verpakt hij in een spannende thriller.

‘Aangrijpend… indrukwekkend… Het feit dat Rathjen is geïnspireerd door de verhalen van overlevenden geeft de film zijn rauwe authenticiteit, krachtige tempo en morele helderheid.’ —Jessica Kiang, Variety

 

Gorgeously shot in high-contrast black and white, Ivan Ostrochovský’s chilling sophomore feature takes us back to 1980 in Cold War Czechoslovakia, when the state was insidiously evil and all seeing. Juraj (Samuel Skyva) and Michal (Samuel Polakovic), young seminarians studying for the priesthood, become enmeshed in intrigue when they find themselves caught between the state-sponsored Catholic authority Pacem in Terris—a real organisation put in place to make sure priests toed the party line—and their own profoundly held moral beliefs. They get involved with an underground enclave of clergy trying to fight back, and, as Ostrochovský ratchets up the tension, they face life-altering choices and physical threats…

‘Brilliantly crafted, atmospherically enveloping… Ostrochovský’s impressively icy Iron Curtain noir [is a] steadily transfixing tale… All hard, clipped lines and spectral quietude, from performances to production design, this is a period piece with a dystopian bent… Servants is briskly shaped at just under 80 minutes, yet its alien-historical world-building is effective enough that you emerge from it feeling both out of time and out of breath…’—Guy Lodge, Variety

 

Deze tweede film van Ivan Ostrochovský, een film noir, schitterend geschoten in contrastrijk zwart-wit, neemt ons mee naar 1980 en Tsjecho-Slowakije in de Koude Oorlog, toen de staat verraderlijk slecht en totalitair was. Juraj (Samuel Skyva) en Michal (Samuel Polakovic), jonge seminaristen die studeren voor het priesterschap, belanden in een tweestrijd tussen het door de staat gesponsorde katholieke Pacem in Terris (een bestaande organisatie die is opgericht om te zorgen dat priesters de partijlijn volgden) en hun eigen morele overtuigingen. Ze raken betrokken bij een ondergrondse enclave van geestelijken die proberen terug te vechten. Ostrochovský voert de spanning op door ze voor ingrijpende, levensbedreigende keuzes te stellen…

‘Het meedogenloze, uiterst zelfverzekerde en ijzingwekkend stijlvolle tweede werk van Ostrochovský vertelt een verhaal dat vandaag de dag zeer relevant is… Dit is een verontrustende aanklacht tegen overheidsinmenging en ideologische manipulatie.’ —Sarah Ward, Screen