There's No Place Like Home
Den der lever stille
- EN
- NL
Mixing the surreal—David Lynch is an obvious influence—the darkly comic, and the absolutely toxic, Puk Grasten’s skewering of Danish ‘family values’ is unlike anything out there. Frederikke Dahl Hansen is spellbinding as novelist Christina, the lesbian daughter of two parents (very sly performances by Jens Albinus and Sarah Boberg) who consider her sick, call each other ‘Mr. and Mrs. Skov’, and do everything possible to undermine their daughter in order to become a ‘normal’ family again. If, that is, normal means a father who says, ‘When you’re lying in the gutter, you’ll come home’ and a mother who tried to drown Christina in the bathtub as a child. Now, mother is dying—but Christina, who has transformed herself into Leonora, a vocal feminist and media presence, suspects she’s faking… The colours and textures that Ms Grasten employs to illustrate this scathing satire are breath-taking, and the performances are nothing less than amazing.
Puk Grastens kritiek op Deense ‘familiewaarden’ verschilt van veel andere films. Het is een mix van surrealisme (duidelijk beïnvloed door David Lynch), duisternis en komedie. Dahl Hansen is betoverend als schrijfster Christina, de lesbische dochter van twee ouders (zeer scherpe vertolkingen van Jens Albinus en Sarah Boberg) die haar als ziek beschouwen, elkaar ‘Meneer en Mevrouw Skov’ noemen en er echt alles aan doen om hun dochter te ondermijnen. Dit alles in een poging om weer een ‘normaal’ gezin te worden, hoewel dat begrip rekbaar is. Met een vader die zegt: ‘Als je in de goot ligt, kom je thuis,’ en een moeder die ooit probeerde Christina als kind in bad te verdrinken. Nu ligt moeder op sterven – maar Christina, die zichzelf heeft omgevormd tot Leonora, een vocale feministe en mediapersoonlijkheid, vermoedt dat ze doet alsof… De kleuren en texturen die Grasten gebruikt om deze scherpe satire te illustreren zijn adembenemend en het acteerwerk is ronduit geweldig.