León
- EN
- NL
Her longterm partner Barby having died of cancer, forty-ish Julia (Carla Crespo) faces three huge problems while dealing with her grief: raising Barby’s biological son León, 13, whom Julia has cared for as a mother since the boy’s infancy; dealing with León’s biological grandmother (Barby’s mom) – who quickly accelerates her grandmotherly role – while also coming to terms with the return of León’s long-absent father; and keeping afloat the laid-back restaurant that she and Barby have painstakingly built together.
What directors Andi Nachon and Papu Curotto do with this situation goes against narrative expectations derived from Hollywood fare and more melodramatic films – to say too much would be to spoil the unfolding humanist drama, but we can say that we’ve rarely seen a film dealing with grief that is as honest, heartfelt, warm, and yet totally unsentimental as this one. Carla Crespo shines in the role of Julia, and the ending is nothing short of lovely.
De veertigjarige Julia (Carla Crespo) zit middenin haar rouwproces van haar overleden partner Barby, die overleed aan kanker. Dit verlies moet ze verwerken terwijl ze wordt geconfronteerd met verschillende grote uitdagingen. Allereerst het opvoeden van León, de dertienjarige zoon van Barby, die ze al sinds zijn jonge jaren verzorgd alsof het haar eigen kind is. Ten tweede het moeten omgaan met de oma van León die zich steeds meer bemoeit met de opvoeding van haar kleinkind en daarnaast is er ook nog de plotse terugkomst van León zijn biologische vader. Ten slotte probeert Julia ook nog het restaurant, dat ze samen met haar geliefde heeft opgebouwd, overeind te houden.
De aanpak van regisseurs Andi Nachon en Papu Curotto wijkt af van de gebruikelijke verhaallijnen die we kennen uit Hollywoodfilms en melodramatische vertellingen. Dit is een zeldzame film over rouwverwerking die eerlijk, oprecht en warm is – zonder enige vorm van sentimentaliteit. Carla Crespo schittert als Julia, helemaal tot aan het prachtige einde.