Endless Summer Syndrome
Le syndrome de l’eté sans fin
- EN
- NL
Mother Delphine (a riveting Sophie Colon) is a lawyer and father Antoine (Mathéo Capelli) is a successful novelist. Together with their adopted children – daughter Adia, 17, and son Aslan, 18 – they are spendiing an idyllic summer at their fantastic French country house before the boy starts university in New York. Covering three days, Friday-Sunday, the events of the story get underway when mom answers a phone call from a stranger who makes a very disturbing insinuation… ‘This is a film that is good to watch cold, without knowing too much,’ as one friend of the 013 CIFF put it, and she was right…
‘[The film] tackles taboo subject matter in stark and uncompromising fashion, to devastating effect… [It] takes a disturbingly objective approach by allowing the events of the film to speak for themselves and forcing us to confront our own feelings about what is being presented on the screen. Those seeking to be guided by a strong moral stance won’t find it here, but viewers in search of challenging and provocative material will be richly rewarded.’ – Jason Pirodsky, The Prague Reporter
Moeder Delphine (een overtuigende Sophie Colon) is een advocaat, en vader Antoine (Mathéo Capelli) is een succesvolle romanschrijver. Samen met hun geadopteerde kinderen—dochter Adia, 17, en zoon Aslan, 18— brengen ze een idyllische zomer door in hun fantastische Franse landhuis. Het verhaal krijgt een abrupte wending als de moeder een telefoontje ontvangt van een onbekende die een uiterst zorgwekkende insinuatie doet…
“[De film] behandelt taboe-onderwerpen op een harde en compromisloze manier, met verwoestend effect. Het verhaal heeft een verontrustend objectieve benadering door de gebeurtenissen in de film voor zichzelf te laten spreken. Dit dwingt het publiek om eigen gevoelens onder ogen te zien. Degenen die op zoek zijn naar een sterke morele leidraad zullen die hier niet vinden, maar kijkers die op zoek zijn naar uitdagend en provocerend materiaal zullen rijkelijk worden beloond.”– Jason Pirodsky, The Prague Reporter